Evangelizm, Protestan Hristiyanlık içindeki bir harekettir. Esas olarak 18. yüzyılda İngiltere ve Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıkmıştır. Evangelizm, kişisel dönüşüme, İncil'in otoritesine, Mesih'in çarmıha gerilmesindeki kefaret edici işine ve müjdeyi başkalarına yayma (evangelize etme) gerekliliğine vurgu yapar.
Temel Özellikleri:
Dönüşüm: Bireylerin, günahlarından tövbe ederek ve İsa Mesih'i kişisel kurtarıcıları olarak kabul ederek yeniden doğuş yaşamaları gerektiğine inanılır.
İncil'in Otoritesi: İncil, Tanrı'nın vahyedilmiş Sözü olarak kabul edilir ve inanç ve davranış için nihai otorite olarak görülür. Bu nedenle, İncil'in yorumlanması ve uygulanması evangelistler için merkezi öneme sahiptir.
Çarmıh Merkezli Teoloji: İsa Mesih'in çarmıha gerilmesi ve dirilişi, Hristiyan inancının merkezidir. Mesih'in günahlar için kefaret olduğuna ve kurtuluşun sadece O'na iman yoluyla mümkün olduğuna inanılır. Kefaret kavramı önemlidir.
Müjdeleme: Müjdeyi yaymak, evangelistlerin temel görevidir. İnsanları Mesih'e yönlendirmek için çeşitli yöntemler kullanılır, örneğin misyonerlik, vaazlar, kişisel tanıklıklar ve medya aracılığıyla yapılan yayınlar. Misyonerlik faaliyetleri yaygındır.
Aktivizm: Birçok evangelist, sosyal adalet, yoksullukla mücadele ve ahlaki değerleri savunma gibi konularda aktiftir. İnançlarının, toplumun her alanında etkili olması gerektiğine inanırlar.
Çeşitlilik:
Evangelizm, tek bir homojen hareket değildir. Farklı teolojik görüşlere, ibadet tarzlarına ve sosyal yaklaşımlara sahip birçok farklı mezhep ve organizasyon içermektedir. Bazı evangelistler daha muhafazakar ve geleneksel iken, diğerleri daha ilerici ve yenilikçidir. Mezhep çeşitliliği belirgindir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page